آیت الله بهاء الدینی(ره) : سه چیز برای حل معضلات و گرفتاری خیلی مؤثر است : ☘☘☘ کشتن گوسفند، کسانی که تمکن مالی دارند، گوسفند ذبح کنند و به فقرا بدهند. کشتن گوسفند و خون ریختن خیلی از بلاها را رفع میکند. ☘☘☘حدیث کساء است. «و ادفعوا أمواج البلاء بالدّعاء» پیامبر اکرم (صلیاللهعلیهوآلهوسلم) چند بار قسم خوردند که اگر کسی این حدیث را بخواند، اگر غمگین باشد، غمش برداشته میشود، صاحب حاجت حاجتش برآورده میشود. ☘☘☘ چهارده هزار مرتبه صلوات فرستادن است. حالا چهارده هزار مرتبه را چند نفر یا در چند جلسه بفرستند فرقی نمیکند. ذکر صلوات برای اموات خیلی خاصیت دارد. گاهی من برای اموات صلوات را هدیه میکنم و اثرات عجیبی هم دیدم. خواب دیدم فردی به چند نوع عذاب گرفتار است مقداری صلوات برایش هدیه کردم دوباره در خواب دیدم، الحمدلله صلواتها او را نجات دادهاند. کسی میگفت: مادرم چند سال قبل مرده بود، یک شب خوابش را دیدم، گفت: پسرم! هیچ چیزی مثل صلوات روح من را شاد نمیکند؛ بهترین هدیه که به من میدهی، این ذکر است. اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
ده نشانه اینکه ما به خود احترام نمی گذاریم : 1- به چیزهایی بله می گوییم که برای ما مهم نیست یا وقت انجامش را نداریم. 2- تنها برای اینکه کسی را دلخور نکنیم، با او موافقت می کنیم. 3- به نیاز دیگران بیش از نیاز خود بها می دهید. 4- نسبت به انجام کاری که صحیح بوده احساس گناه می کنیم زیرا دیگران نظر مخالف دارند. 5- با نشان ندادن نقاط قوت و نقش مثبت خود، از خود دفاع نمی کنیم. 6- دایما احساس خود را مخفی نگه می داریم. 7- آشکارا به دنبال جلب توجه دیگران هستیم. 8- دایما سعی در خوشحال کردن دیگران داریم. 9- خود را در احاطه همراهان بد قرار می دهیم. 10- خود را برای تحت تاثیر قرار دادن دیگران، بزک می کنیم.
دو چیز انسان را نابود میکند: 1-مشغول بودن به گذشته 2-مشغول شدن به دیگران هر کس در گذشته بماند آینده را از دست میدهد و هر کس نگهبان رفتار دیگران باشد نصفی از آسایش و راحتی خود را از دست میدهد بهترین انتقام درزندگی این است: که به راه خودادامه دهید واتفاقات بد رافراموش کنید به هیچکس اجازه ندهید ازتماشای رنج شمالذت ببرد شادبودن را سرمشق زندگی خودقراردهید. ومسیرزندگیتان رابه زیبایی ترسیم کنید.
برجام به فرجام رسید، اما اگر میخواهیم زندگیمان تغییر کند و کشورمان پیشرفت، نیازمند "برنامه توسعه آینده مشترک ما" (برتام) هستیم. این برنامه ۱۲ بند دارد: ۱- ما متعهد میشویم نیمساعت کمتر پای تلویزیون بنشینیم و هر روز ۳۰ دقیقه مطالعه عمیق کنیم. ۲- ما متعهد میشویم روزانه ده دقیقه خلوت و سکوت کنیم و به آینده فکر کنیم. ۳- ما وظیفه داریم هر هفته یک اقدام انجام دهیم که از آن منفعت شخصی نمیبریم و صرفاً فایده عمومی دارد. ۴- ما خود را موظف میدانیم با دیگران بهگونهای رفتار کنیم که میپسندیم با ما رفتار شود. ۵- ما خود را موظف میدانیم راجع به اموری که نمیدانیم اظهارنظر نکنیم و «نمیدانم» و «اشتباه کردم» را راحت به کار ببریم! ۶- ما تمرین میکنیم که تصمیمهای مهممان براساس تحلیل جامع «منفعت و هزینه» باشد و به صورت مکتوب فکر کنیم نه ذهنی و روی هوا! ۷- ما قول میدهیم خیابان را خانه خود و دریا را حوض خانهمان و جنگل را باغچه خانهمان بدانیم. زباله را در سطلزباله قرار دهیم، نه در کف خیابان و دریا و جنگل... ۸- ما موظفیم ترک کنیم پارتیبازی، زرنگبازی (عدم رعایت صف) و تقلب کردن را... ۹- ما مکلفیم «راست» بگوییم حتی اگر به ضرر ما تمام شود و به قولمان عمل کنیم حتی اگر سرمان برود. ۱۰- ما تلاش میکنیم افق فکریمان را از «سه ماه» به «ده سال» گسترش دهیم. ۱۱- ما متعهد میشویم خدا را آزاد کنیم! ما قول میدهیم زین پس خدا را در عزا، مساجد و بیماریها محدود و قاب نکنیم. از این پس خدا را همراه خود میدانیم؛ در همه شرایط؛ صف اتوبوس، ترافیک، دیدن تصاویر زندگی خصوصی افراد، قضاوت در مورد دیگران، سرچهارراه و... ۱۲- ما متعهد میشویم که عمل کنیم! میکوشیم کمی از جوک گفتن، انتقاد، تحلیلهای انتزاعی کردن، فلسفهبافی کردن، مقدمهچینی کردن، حسرت خوردن وضعیت کشورهای توسعه یافته، تفریح و مخالفت کردن بکاهیم و بهجای آن کمی عمل کنیم. ما میکوشیم، بر این ویژگی منفی فائق آییم: «جایگزین کردن هر چیزی بهجای عمل» ما میکوشیم برنامهریزیمان معطوف به عمل باشد (و نه جایگزین عمل) و عملمان مبتنی بر برنامه باشد. برنامه معطوف به عمل و عمل مبتنی بر برنامه باعث "توسعه آینده مشترک ما" خواهد بود.